Zmarł prof. Stefan Mróz

Obraz1Z głębokim żalem przekazujemy smutną informację −

dnia 31 grudnia 2022 r. zmarł prof. dr hab. Stefan Mróz, wieloletni pracownik Instytutu Fizyki Doświadczalnej i jego dyrektor w latach 1987-1991, pierwszy dziekan Wydziału Fizyki i Astronomii (1996-2002).

Zmarły spoczął na cmentarzu przy ul. Kiełczowskiej, pogrzeb w gronie rodzinnym odbył się 5 stycznia 2023 r.

Cześć Jego Pamięci!

 

Profesor dr hab. STEFAN MRÓZ urodził się w 1938 r. w Rzeplinie; tytuł zawodowy mgr. fiz. uzyskał w 1960 r.; stopień dr. nauk fiz. w roku 1969; stopień dr. hab. W 1976 r.; tytuł prof. nadzw. nauk fiz. w 1986 r. a tytuł profesora zwyczajnego w roku 1992. Był dyrektorem Instytutu Fizyki Doświadczalnej UWr 1987-1991 r.; dyrektorem Instytutu Fizyki WSP im. J. Kochanowskiego w Kielcach w roku akademickim 1985/86; dziekanem Wydziału Fizyki i Astronomii UWr w latach 1996-2002; kierownikiem Zakładu Spektroskopii Elektronowej IFD UWr w latach 1981-2007; członekiem Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk (m.in. wiceprzewodniczącym Komisji Katalizy i Fizykochemii Powierzchni w Oddziale Wrocławskim); członekiem Polskiego Towarzystwa Fizycznego (pełnił funkcje sekretarza, członka zarządu, członka komisji rewizyjnej Oddziału Wrocławskiego); dyrektorem V i XII Międzynarodowego Seminarium Fizyki Powierzchni, a także członkiem większości komitetów naukowych tej konferencji. Ściśle współpracował z wieloma zagranicznymi ośrodkami naukowymi, m.in. z: w lata 1984-1993 z Instytutem Fizyki Politechniki w Clausthal, Niemcy (prof. Ernst Bauer, dr h.c. UWr), staż naukowy tamże; w latach lata 1988-1990 z Instytutem Fizyki Technicznej Uniwersytetu w Dreźnie, Niemcy (dr V. Fritzsche); w latach 1990-1997 z Uniwersytet Blaise Pascal w Clermont-Ferrand, Francja (prof. Bernard Gruzza). Wypromował 9. dr nauk fizycznych, wśród nich 3 dr hab. i 2 profesorów; był współredaktorem międzynarodowych czasopism naukowych: Surface Science (1988, 1989, 1991) i Vacuum (1994); był autorem lub współautorem ponad 100 publikacji, 3. patentów, 3. książek i pięciu prac popularyzatorskich. Uzyskał wiele odznaczeń i wyróżnień, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 300-lecia UWr, Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego, dwie indywidualne i jedną zespołową nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1970, 1977, 1989).