Współczesna cywilizacja nie może obejść się bez sztucznych źródeł światła. Ich obecność w przestrzeni publicznej, domach czy miejscach pracy itd. pozwala nam pracować i aktywnie wypoczywać, bezpiecznie przemieszczać się oraz poprawia estetykę naszego otoczenia.
Obecność tego sztucznego światła w nocy ma jednak też negatywne skutki. Pierwszy z nich dotyczy cyklu dzień-noc. W rytmie tego dobowego cyklu obecności i braku światła słonecznego funkcjonuje przyroda wokół nas i my sami. Zaburzenie tego cyklu poprzez rozjaśnianie nocy sztucznym światłem wpływa istotnie i negatywnie na organizmy żywe. Drugi negatywny skutek to rozjaśnienie nocnego nieba, które utrudnia obserwacje astronomiczne oraz zubaża krajobraz o ważną składową – ciemny, rozgwieżdżony nieboskłon.
Zanieczyszczenie światłem jest jedną z form zanieczyszczenia środowiska naturalnego, formą, która dotyka każdego z nas. Pomimo tego jest ono mało znane, co jest sporym problemem na drodze do redukcji tego zanieczyszczenia. Niepokojąca jest też skala i dynamika zjawiska. W wielu miejscach na świecie zanieczyszczenie światłem jest bardzo wysokie i wciąż rośnie. Dotyczy to przede wszystkim krajów wysoko rozwiniętych lub szybko rozwijających się.
Problemem nie jest samo używanie sztucznego światła, ale sposób w jaki to robimy. Za często tu obowiązuje zasada „im więcej, tym lepiej” oraz za często pojawia się bylejakość i zaniedbania. Efektem jest nadmierne lub nieprawidłowe oświetlanie, które niepotrzebnie i mocno podnosi poziom zanieczyszczenia światłem. Rozwiązanie problemu zanieczyszczenia światłem polega na racjonalnym wykorzystywaniu oświetlania zewnętrznego uwzględniającym najnowszą wiedzę dotyczącą wpływu światła nocą na nasze otoczenie i nas samych.
Temat zanieczyszczenia światłem był początkowo zauważony głównie przez środowisko astronomiczne. Wraz z odkrywaniem skutków tego zanieczyszczenia stało się ono przedmiotem zainteresowania ze strony specjalistów wielu dziedzin. Obecnie jest to jeden z najbardziej interdyscyplinarnych tematów w nauce.
Od 2013 roku odbywa się w Polsce Ogólnopolska Konferencja na temat Zanieczyszczenia Światłem (OKZŚ). W 2014 roku jej organizatorem był Uniwersytet Wrocławski. OKZŚ jest miejscem spotkania, dyskusji oraz wymiany wiedzy i doświadczeń dla osób związanych z astronomią, ochroną przyrody, medycyną, techniką oświetleniową, architekturą, urbanistyką, przedstawicieli samorządów terytorialnych i przedstawicieli organizacji pozarządowych działających na rzecz ochrony nocnego środowiska. W tym roku główny organizator konferencji, Politechnika Krakowska, zdecydował o zrealizowaniu jej w formie międzynarodowej pod nazwą International Conference on Environmental and Astronomical Light Pollution (EALPO 2019). Konferencja odbędzie się w dniach 20-21 września 2019. Wydział Fizyki i Astronomii UWr jest partnerem w organizacji EALPO 2019.
Więcej informacji i zapisy na konferencję na stronie http://lightpollution.pk.edu.pl/EALPO_2019
Dwa zdjęcia wykonane kamerą całego nieba (hemisferyczną) w dwóch miejscach o różnym poziomie zanieczyszczenia światłem. Zdjęcie lewe – osada Orle położna w Górach Izerskich (Izerski Park Ciemnego Nieba). Zanieczyszczenie jest tu niskie, dzięki czemu nocne niebo jest ciemne i widać na nim bardzo dużo gwiazd i innych obiektów astronomicznych. Zdjęcie prawe – Instytut Astronomiczny UWr położony we Wrocławiu w Parku Szczytnickim. Wysokim poziom zanieczyszczenia światłem w dużym mieście powoduje, że niebo nocne jest jasne i widoczne są na nim tylko nieliczne, najjaśniejsze gwiazdy. Zdjęcia zostały wykonane o tej samej porze w dwie kolejne noce (patrz opis na zdjęciach).
Zmiana ilości światła pochodzącego od oświetlenia zewnętrznego w latach 1992–2010 w Europie. Zdjęcia wykonane instrumentem OLS (Operational Linescan System) znajdującym się na satelitach DMSP (Defense Meteorological Satellite Program). W ciągu tych 18 lat w większości miejsc w Europie przybyło oświetlenia i, co za tym idzie, zwiększył się poziom zanieczyszczenia światłem. Szczególnie jest to widoczne m.in. w Polsce.
Obrazy i ich przetworzenie wykonane przez NOAA National Geophysical Data Center; dane DMSP zebrane przez US Air Force Weather Agency.
