W mojej rozprawie doktorskiej przeprowadzam teoretyczną i numeryczną analizę trzech rodzajów modeli kosmologicznych: modeli rozszerzonej teorii grawitacji w formalizmie Palatiniego z polem skalarnym sprzężonym nieminimalnie z krzywizną, modeli opartych na teorii Bransa—Dicke’go oraz modeli z oddziaływaniem pomiędzy sektorami ciemnej materii i ciemnej energii. W pracy doktorskiej opisuję wykonaną przeze mnie estymację parametrów kosmologicznych modeli, dokonaną w oparciu o najnowsze dane astronomiczne: dane z obserwacji supernowych typu Ia, pomiary funkcji Hubble’a dla różnych przesunięć ku czerwieni, parametr A związany z Barionowymi Oscylacjami Akustycznymi (BAO A), parametr przesunięcia CMB R (ang. „shift parameter”), dane z obserwacji błysków gamma. Ponadto analizuję dynamikę modeli kosmologicznych oraz przedstawiam wyniki bayesowskiej analizy porównawczej testowanych modeli ze standardowym modelem kosmologicznym ΛCDM.